نوتیفیکیشن ، چاپار هوشمند
نوتیفیکیشن در یک سیستم اتوماسیون پزشکی که برای گروهی از پزشکان یک مرکز درمانی طراحی کرده بودم، امکان مشاهده آلارم های حیاتی ارسالی از سوی کاربران را برای پزشکان فراهم آوردیم.
نرم افزار به گونه ای طراحی شده بود که علاوه بر تشکیل پرونده پزشکی کامل و دقیق از وضعیت بیماران مراجعه کننده، ارتباط آنلاین بیماران تحت مراقبت را با پزشکان به صورت دایمی ایجاد می کرد.
برای ایجاد ارتباط ، بر روی گوشی موبایل بیمار نرم افزاری نصب می شد که با استفاده از حسگرهای خود گوشی و یا وارد کردن اطلاعات روزانه (هفتگی و یا ماهیانه) توسط بیمار ، بدون نیاز به اینترنت دایمی (با استفاده از تماس خودکار یا ارسال پیام خودکار) وضعیت بیمار به گوشی همراه و کامپیوتر رومیزی پزشک ارسال شده و در پرونده پزشکی بیمار ثبت می شد.
تشخیص اینکه کدام وضعیت بیمار حاد است و یا وضعیت حاد بودن در چه درجه ای است ، توسط یک سیستم خبره یادگیر هوشمند که اطلاعات اولیه آن توسط پزشکان همان گروه تکمیل شده بود ، تعیین میشد.
به محض تشخیص حاد بودن وضعیت بیمار توسط سیستم مذکور ، آلارم مناسبی به صورت ارسال پیامک یا حتی تماس تلفنی خودکار برای پزشک ارسال میشد.
این سیستم یکی از کاربردهای واقعی و مناسب از نوتیفیکیشن ها است که می تواند در بهبود روند زندگی بیماران نیازمند به مراقبت کمک فراوانی کند.
نوتیفیکیشن های اثرگذار
یه نمونه بسیار پرکاربرد از پیغام های هوشمند ، نوتیفیکیشن ها هستند که به ما کمک می کنند در نرم افزارهای مختلف اطلاعات خیلی مهم که نیاز به رسیدگی دایمی دارند را، برای کاربر نمایش میدهند.
اما معمولا طراحان نرم افزار در گوشی های هوشمند و حتی سیستم عامل هایی مثل ویندوز ، برای جلب توجه کاربران خیلی زیاد از نوتیفیکیشن ها استفاده میکنند. که البته راه خوبی برای کشاندن کاربر به داخل نرم افزار و معتاد کردن آنها خواهد بود.
ولی اگر یک نرم افزار صنعتی، اداری ، پزشکی و … طراحی کرده باشید می بینید که استفاده از نوتیفیکیشن ها برای کاربرانی که به صورت روزانه چندین ساعت را با کمترین علاقه ، با نرم افزار شما مجبورند که کار کنند ، استفاده از نوتیفیکیشن ها دیگر جذاب نخواهد بود.
ولی این دلیل خوبی برای طراحی نکردن نوتیفیکیشن ها نیست. بلکه ما باید آنقدر نوتیفیکیشن ها را هوشمند و کاربردی طراحی کنیم که کاربر به آنها به عنوان یک ابزار ساده سازی کارها ، نگاه کند.
نوتیفیکیشن ها ، پیغام دهنده های هوشمند
سیستم های های پیغام دهنده هوشمند از نوتیفیکیشن های موجود در موبایل ها تا آلارم دهنده های دزدگیر در فروشگاه ها، همگی براساس خودکارسازی حس کردن محیط اطرافشان و تبدیل داده ها به پیغام های معنا دار کار می کنند.
یکی از نشانه های هوشمندی نرم افزارها (یا به ظاهر سخت افزارها) داشتن امکان پیغام رسانی هوشمند است.
در نظر بگیریم که در یک ساختمان هوشمند ، حسگرهای نوری برای تشخیص نور روز یا تاریکی شب نصب شده و به محض تاریک شدن محیط خانه و با ورود افراد به داخل یک اتاق ، لامپ های روشنایی اتاق به طور خودکار روشن شوند.
این هوشمندی ضعیف است که در کشور ما هم به صورت گسترده استفاده می شود.
اما همه داستان نوتیفیکیشن ها به این هوشمندی ضعیف ختم نمی شود. بگذارید به عنوان نمونه روی طرح هوشمندسازی یک ساختمان فرضی کارکنیم.
اگر در خانه ای ، حسگرهای نوری نصب کنیم می توانیم با ارسال پیغام های مناسب به صورت نوتیفیکیشن ، صاحب خانه را از وضعیت روشنایی خانه مطلع کنیم.
[quoteBox author_name=”” author_title=”” avatar=”” text_color=”#333354″ name_color=”#295D84″]
چرا این مقاله را نمی خوانید : حسگر ها ، جان بخش های بی جان
[/quoteBox]
یا اینکه اگر حسگرها متوجه حرکت انسان یا حیوانی در خانه شدند ، صاحب خانه را با استفاده از نوتیفیکیشن خبر کنند.
این هوشمندی را می توان در هر ساختمان قدیمی یا جدیدی بر روی نور، تهویه هوا، باز و بسته شدن درب ها، قفل های امنیتی، شیرآلات آب و … پیاده سازی کرد.
در واقع این هوشمندی دو طرفه برای پیغام رسانی و انجام امور ، در همه دستگاه هایی که می توانند دستورات را از راه دور و نزدیک اجرا کند و هم می توانند اطلاع رسانی را انجام دهد ، می تواند در هر نرم افزاری و برای هر کاربردی طراحی گردد.
